انواع سرمایه گذاری در استارتاپ
سرمایهگذاری در استارتاپها میتواند به چندین شکل انجام شود. این شامل سرمایهگذاری مستقیم، سرمایهگذاری از طریق شرکتهای سرمایهگذاری، سرمایهگذاری در ایجاد صندوق سرمایهگذاری، سرمایهگذاری در کسبوکارهای سرمایهگذاری خطرپذیر و غیره است. هر یک از این روشها از نظر میزان ریسک و بازده سرمایهگذاری متفاوت هستند و بسته به شرایط، میتوانید از هر یک از آنها استفاده کنید. جذب سرمایه درست و مناسب، یکی از مهمترین فعالیتهای یک استارتاپ در مراحل اولیه است. برای اینکه استارتاپ بتواند سرمایهگذاران مناسب را به خود جذب کند، باید بر اساس نیازهای خود و شرایط بازار، راهکارهای مناسبی را برای جذب سرمایه پیشنهاد دهد. در این راستا، استارتاپ باید بتواند برنامهریزیهای دقیقی را برای جذب سرمایهگذاری، همچون تعیین میزان سرمایهگذاری، میزان سهامی که به سرمایهگذاران ارائه خواهد داد، هدف از جذب سرمایه، نحوه بازپرداخت سرمایهگذاری و نحوه ارتباط با سرمایهگذاران، تدوین کند. در ادامه به بررسی انواع سرمایهگذاری در استارتاپ پرداختهایم تا به استارتاپ کمک کنیم که به سرمایهگذاران مناسب دسترسی پیدا کنند و جذب سرمایهگذار موفقیتآمیزی را تجربه کند.
فهرست مطالب
1- انواع سرمایهگذاری در استارتاپ
1. بوتاسترپ
2.مزایا بوتاسترپ
3.معایب بوتاسترپ
2- خانواده و دوستان
3- جذب سرمایه گذاران فرشته در سطح بذری (Seed Funding Angel Investors)
4-سرمایهگذاران مشارکتی
5-سرمایهگذاریهای دولتی
6- وام های بانکی
8- جمعآوری سرمایه با استفاده از سرمایهجمعی
انواع سرمایهگذاری در استارتاپ
سرمایهگذاری در استارتاپها به روشهای متفاوتی ممکن است انجام شود که بسته به نوع استارتاپ، میزان سرمایه مورد نیاز، ویژگیهای رشدی و سبک قرارداد میتواند تغییر کند.
1. بوتاسترپ
اصطلاح بوت استرپینگ به وضعیتی گفته میشود که یک کارآفرین با سرمایه کمتر، به جای سرمایهگذاری خارجی، شرکت خود را راهاندازی میکند. در واقع کارآفرین در این حالت با استفاده از منابع شخصی خود یا با درآمدهای عملیاتی شرکت جدید، سعی میکند که شرکتی را تاسیس و توسعه دهد.
بوت استرپینگ یک شرکت، زمانی رخ میدهد که صاحب کسب و کار با دارایی کم یا بدون دارایی، شرکت خود را راه اندازی می کند. این با راهاندازی یک شرکت با جذب سرمایه از سرمایه گذاران فرشته یا شرکتهای سرمایه گذاری متفاوت است.
بسیار حائز اهمیت است که قبل از اینکه صاحب کسب و کار شروع به بوت استرپینگ کند، باید ابتدا ارزیابی کند که آیا بوت استرپینگ برای عملیات کسب و کارش منطقی است یا خیر. شاید برای شروع یک شرکت که نیاز به سرمایه گذاری بالایی دارد، از نظر مالی قابل اجرا نباشد.
اما اگر بوت استرپینگ منطقی است، یکی از مراحل اولیه برای صاحب کسب و کار، ایجاد یک برنامه کسب و کار است. این برنامه کسب و کار باید شامل یک بودجه مالی باشد که شماره های پیش بینی شده ورودی و خروجی های نقدی برای چند سال آینده را مشخص کند. یک صاحب کسب و کار ممکن است تصمیم بگیرد که در مراحل مختلف رشد شرکت، میزان متغیر سرمایه برای بوت استرپینگ مورد نیاز است.
مزایای بوت استرپینگ
بوت استرپینگ اغلب به صاحب کسب و کار اجازه میدهد که کنترلی بر روی شرکت خود داشته باشد. این بدان معناست که صاحب کسب و کار نیازی به قربانی کردن انعطافپذیری بلندمدت به دلیل محدودیت های کوتاه مدت ندارد.
معایب بوت استرپینگ
بوت استرپینگ ممکن است فرآیندی کند باشد و پیشرفت ممکن است به دلیل محدودیت منابع محدود شود. این می تواند منجر به رشد کندتر و طولانی تر شدن زمان رسیدن به اهداف شرکت شود. به علاوه، از آنجایی که بوت استرپینگ اغلب بر منابع شخصی صاحب کسب و کار تکیه دارد، صاحب کسب و کار ممکن است به شدت با مشکلات مالی مواجه شود، مانند اینکه از اعتبار بانکی استفاده نکند و از دسترسی به منابع بیشتر برای گسترش کسب و کار محروم شود.
خانواده و دوستان
یکی از معمولترین منابع تأمین مالی برای استارتاپها دوستان و خانواده است. این میتواند یک گزینه عالی باشد، به خصوص اگر شبکه نزدیکی از افرادی دارید که مایل به سرمایهگذاری در کسب و کار شما هستند. با این حال، چند نکته وجود دارد که در صورت در نظر گرفتن این نوع تأمین مالی باید به آنها توجه شود.
اول، مهم است به خاطر داشته باشید که دوستان و خانواده بر شما به عنوان شخص، سرمایهگذاری میکنند نه اینکه فقط در کسب و کار شما سرمایهگذاری کرده باشند.
دوم، باید در مورد شرایط سرمایهگذاری بسیار روشن باشید. این وضوح شامل مبلغ پولی که به عنوان سرمایه به آن نیاز دارید، مدت زمانی که برای بازگشت سرمایهگذاری خود باید صبر کنند و نوع بازگشت سرمایهگذاری آنها است.
سوم، باید آماده باشید که بخشی از کنترل کسب و کار خود را واگذار کنید. این به خصوص در مورد سرمایهگذارانی که دوستان یا اعضای خانواده شما هستند، صادق است.
چهارم، باید به این نکته توجه داشت که این نوع سرمایهگذاری ممکن است منجر به تنش در روابط شخصی شود.
۳. جذب سرمایه گذاران فرشته در سطح بذری (Seed Funding Angel Investors)
چندین نوع سرمایهگذاری برای استارتاپ ها وجود دارد، اما جذب سرمایه گذاران در سطح بذر (Seed Funding) و سرمایه گذاران فرشته (Angel Investors) دو نوع رایجتر هستند. سرمایه گذاری در دوره بذر معمولاً اولین دور سرمایهگذاری است که یک استارتاپ دریافت می کند. این سرمایه برای کمک به استارتاپ برای شروع کار و پوشش هزینه هایی مانند توسعه محصول اولیه، تحقیقات بازار و عملیات کسب و کار استفاده می شود. سرمایه گذاران فرشته، افرادی هستند که در استارتاپها سرمایه گذاری می کنند و معمولاً در مقابل سهام سرمایه گذاری می کنند. آنها معمولاً از سرمایه گذاران سنتی بیشتر تحمل ریسک دارند و به تیم استارتاپ مشاوره و راهنمایی می دهند.
دریافت سرمایه در مرحله بذری ممکن است سخت باشد، زیرا سرمایه گذاران معمولاً به سرمایه گذاری در یک کسب و کار جدید با هیچ سابقهای میل ندارند. با این حال، راههایی برای جذب سرمایه در دوره بذر وجود دارد، مانند استفاده از پلتفرمهای جمع آوری سرمایه و یا پرداختن به سرمایه گذاران فرشته.
سرمایهگذاران فرشته میتوانند یک منبع عالی از سرمایهگذاری برای استارتاپها باشند چرا که آنها به طور معمول حاضرند برای سرمایهگذاری در پروژههایی با ریسک بالاتر، سرمایهگذاری کنند. با این حال، به یاد داشتن این نکته مهم است که سرمایهگذاران فرشته برای سرمایهگذاری خود اغلب به مقدار قابل توجهی سهم در شرکت نیاز خواهند داشت.
در هنگام جمعآوری سرمایه برای یک استارتاپ، مهم است که تمام گزینهها را در نظر بگیرید و نوع سرمایهگذاری مناسب برای شرکت را انتخاب کنید. سرمایهگذاری اولیه و سرمایهگذاران فرشته میتوانند منابع عالی برای استارتاپها در مرحله ابتدایی باشند، اما قبل از پذیرفتن هرگونه سرمایهگذاری، مهم است شرایط سرمایهگذاری و سطح ریسک مربوطه را درک کنید.
4-سرمایهگذاران مشارکتی
سرمایهگذاران مشارکتی نوعی سرمایهگذاری در شرکتهای در حال شکلگیری هستند که در مقابل سهام، سرمایه ارائه میدهند. این نوع سرمایهگذاری در شرکتهایی انجام میشود که پتانسیل تولید بازدهی بالا را دارند، مانند شرکتهای فناوری و بهداشتی.
سرمایهگذاران مشارکتی معمولاً در شرکتهایی که در مراحل اولیه توسعه قرار دارند، مانند مرحله تأسیس یا اولین دوره سرمایهگذاری، سرمایهگذاری میکنند. شرکتهای مرحله تأسیس، معمولاً پیش از درآمد هستند، به این معنی که هنوز درآمدی از محصول یا خدمات خود ندارند. شرکتهای مرحله اول، معمولاً برخی درآمد تولید کردهاند، اما هنوز هم به عنوان شرکتهای در حال شکلگیری در نظر گرفته میشوند.
سرمایهگذاران مشارکتی معمولاً یک پرتفوی سرمایهگذاری دارند، به این معنی که در بیش از یک شرکت سرمایهگذاری میکنند. این تنوع، ریسک سرمایهگذاری را برایشان کاهش میدهد. سرمایهگذاران مشارکتی معمولاً در مدت پنج تا هفت سال سرمایهگذاری خود را خاتمه میدهند، به دو روش: اول، از طریق ارائه اولیه عمومی (IPO) و دوم، با فروش شرکت به شرکت دیگر.
5-سرمایهگذاریهای دولتی
یکی از انواع سرمایهگذاری برای استارتاپها، وامهای دولتی است. این نوع سرمایهگذاری میتواند برای استارتاپها بسیار مفید باشد، اما مهم است که قبل از درخواست، فرآیند و محدودیتهای آن را درک کنید.
سرمایهگذاریهای دولتی معمولاً به استارتاپهایی اعطا میشود که در حال کار بر روی پروژههای نوآورانه یا اثرگذار هستند. پول دریافتی از واحدهای دولتی میتواند برای پوشش هزینههایی مانند تحقیق و توسعه، بازاریابی و حقوق و دستمزد کارمندان استفاده شود. این سرمایهگذاریها معمولاً از طریق یک فرایند رقابتی اعطا میشوند، بنابراین اهمیت دارد یک برنامه درخواست قوی ارائه کنید.
یکی از بزرگترین مزیتهای سرمایهگذاریهای دولتی این است که نیازی به بازپرداخت آنها نیست. این میتواند سرمایهای را آزاد کند که میتواند برای رشد کسب و کار استفاده شود. سرمایهگذاریهای دولتی همچنین میتوانند راه بسیار خوبی برای شروع باشند، اگر منابع دیگری برای تأمین سرمایه وجود ندارد.
از معایب سرمایهگذاریهای دولتی این است که اغلب بسیار رقابتی هستند و هیچ تضمینی وجود ندارد که شما یکی از برندگان آنها باشید. همچنین، فرآیند درخواست سرمایه ممکن است زمانبر و پیچیده باشد. به علاوه، سرمایهگذاری دولتی به طور معمول با محدودیتهایی در خصوص نحوه استفاده از پول همراه هستند.
6- وام های بانکی
وام های بانکی یکی از انواع سرمایهگذاری برای شروع کسب و کار هستند که با مزایا و معایب خاص خودشان همراه هستند. با توجه به نرخ بهره پایینتری که دارند، وامهای بانکی میتوانند گزینه خوبی برای شروع کسب و کارها باشند. همچنین زمان بازپرداخت آنها نیز به طور معمول بیشتر از دیگر انواع وامهاست که به شرکت های جوانتر زمان بیشتری برای رشد و به سود رسیدن میدهد.
با این حال، دریافت وام بانکی ممکن است برای کسب و کارهای جدید سخت باشد. برای معتبر بودن در نظر گرفته شدن برای وام، کسب و کارهای جوان باید امتیاز اعتباری قوی و برنامه کسب و کار محکمی داشته باشند. همچنین حتی اگر کسب و کار موفق شود برای وام معتبر شناخته شود، نرخ بهره آن ممکن است نسبتا بالا باشد.
7- سرمایهگذاری خطرپذیر
نوع دیگر سرمایهگذاری در استارتاپها، سرمایهگذاری خطرپذیر است. سرمایهگذاران خطرپذیر به طور معمول افراد ثروتمند یا شرکتهایی هستند که در شرکتهای با رشد بالا سرمایهگذاری میکنند. آنها به طور معمول مبالغ بزرگی را سرمایهگذاری میکنند و اغلب در مدیریت شرکت نقشی فعال دارند. سرمایهگذاران خطرپذیر به دنبال شرکتهایی با پتانسیل بالای رشد و تیم مدیریت قوی میگردند.
8- جمعآوری سرمایه با استفاده از سرمایهجمعی
استفاده از جمعیت برای جمعآوری سرمایه برای شرکتهای نوپا به شدت محبوب شده است. در واقع، طبق گزارشی از سایت Crowdsourcing.org، در سال ۲۰۱۵، ۳۴ میلیارد دلار حمایت مالی افراد جامعه و کاربران اینترنت در سراسر جهان جمعآوری شد.
دو نوع اصلی جمعآوری سرمایه از طریق سرمایه جمعی شامل مبتنی بر پاداش و مبتنی بر سهام است. در سرمایه جمعی مبتنی بر پاداش، حامیان برای کمکهای خود، به جای به دست آوردن سهامی در شرکت، پاداشی مثل محصولات یا خدمات دریافت میکنند. در جمعآوری سرمایه از طریق سرمع جمعی مبتنی بر سهام، حامیان برای سرمایهگذاری خود سهام در شرکت دریافت میکنند.
جمع بندی :
استارتاپها در نقطه شروع خود و همچنین در تمام مراحل مسیر دغدغه تامین مالی را دارند و باید متناسب با قواعد کاری خود برای آن برنامهریزی کنند. جذب سرمایه استارتاپ انواع و روشهای متفاوتی دارد که هرکدام از آنها مزایا و معایب خود را دارند. انتخاب شیوه جذب سرمایه مناسب استارتاپتان، نیازمند بررسی اصولی و کامل و دقیق تمام جوانب کسبوکار، مذاکره و سنجش جوانب هر شیوه است تا بتوان بهترین انتخاب را داشت. شیوههای رایج سرمایهگذاری که در این مطلب بررسی شدند شامل بوتاسترپ، خانواده و دوستان، سرمایهگذار فرشته، مشارکتی، دولتی، وامهای بانکی و سرمایه جمعی است. کارآفرینان با بررسی دقیق این انواع سرمایهگذاری میتوانند درستترین انتخاب را داشته باشند.
مطالب مرتبط :
برای بیزنس خود سرمایه پیدا کنید.
YC هزینههای سرمایهگذاری خود را روی استارتآپها کاهش میدهد.
هزینههای استارت آپ خود را محاسبه کنید.